Crnogorski vinski korak u Evropu
- Objavljeno u Info
-
Kako je to početkom novembra preneo dnevni list Pobjeda, Nacionalno udruženje vinogradara i vinara Crne Gore primljeno je u Evropsko udruženje nezavisnih vinara (CEVI) u Briselu kao jedino, uz slovenačke vinare, iz bivše Jugoslavije. Iako to još na zvaničnom sajtu CEVI, u spisku članova, pored Francuske, Švajcarske, Italije, Luksemburga, Portugala, Mađarske, Španije, Slovenije, Bugarske i Quebeca nije ozvaničeno, čestitke, zasluženo idu brojnim malim i srednjim vinarijama koje se svim silama bore da napreduju u smislu kvaliteta. Ali i udruženju sommeliera Crne Gore koje svojim radom utiče na širenje vinske kulture u Montenegru, koja, kako sami primećuju, nije na preterano visokom nivou.
NVO „Nacionalno udruženje somelijera Crne Gore” postoji već četiri godine, i u svom sastavu ima 13 redovnih članova, 6 žena i 7 muškaraca koji poseduju položen ispit za somelijere, ali su tu uključeni i ljudi različitih zanimanja: poznavaoci i proizvođači vina, distributeri pića, konobari, kao i veliki broj ljubitelja vina.
Pored obuke za somelijere, rade na promociji vina, organizuju dobrotvorne akucije, a u septembru ove godine otvorili su „Kuću vina” u Mall of Montenegro u Podgorici, gde žele da okupe što veći broj ljubitelja vina i svakodnevno vrše edukaciju. Veoma značajno je i pokretanje, te organizovanje već tri Internacionalna salona vina pod nazivom „Monte Vino“.
- Crna Gora je u svijetu prepoznata kao vinska zemlja, zemlja koja ima vrhunsko grožđe i vino, koje turisti kad je posjete veoma rado konzumiraju. Iz godine u godinu pije se sve više, međutim vinska kutura nije na zavidnom nivou, i potencijali nijesu iskorišteni u tržišnom smislu na pravi način, tvrdi inženjer poljoprivrede i od stručne javnosti priznata degustatorka Danijela Radeč, predsednica i osnivač Nacionalnog udruženja somelijera Crne Gore. - Raloga za to ima više. Jedan broj potrošača okrenut je domaćim vinima, dok postoje oni koji smatraju da su vina iz Francuske ili Italije bolja od naših, iako su neka od njih sumnjivog kvaliteta. Potrošači nisu dovoljno upoznati sa registrovanim domaćim vinima, koje vrlo često poistovjećuju sa vinima koje možete probati u raznim restoranima, a koja su sumnjivog porijekla (”gazdino vino”). Cijena takođe igra važnu ulogu, jer su domaća vina kod većine proizvođača, u odnosu na kvalitet i troškove proizvodnje, precijenjena. Upravo zbog toga, vrlo često se dešava da vam se u vinotekama, trgovinama i restoranima nudi neko strano vino, koje je u nabavci jeftino, pa trgovci ostvaruju znatno veću zaradu nego prodajom domaćih. Da bi se vino s ovih prostora, kao kvalitetan proizvod više približio turistima, potrebno je podići vinsku kulturu i uslugu na viši nivo, poboljšati ponudu domaćih vina i osposobiti ugostiteljske radnike da na kvalitetan način prezentuju i posluže vina.
