Za istoriju srpskog vinarstva je naročito značajan rad Bukovske škole u Negotinskoj Krajini u periodu tokom i posle najezde filoksere. Pri osnivanju, Bukovska škola je dobila na korišćenje manastirske vinograde u Bratujevcu kako bi se učenici edukovali u praksi gde je taj bratujevački vinograd ujedno bio i pokazni za demonstraciju tehnika borbe protiv filoksere.

Zemun se ne može podičiti slavnom vinskom istorijom kao vinska regija, no ipak je ostavio neizbrisiv trag u vinskoj istoriji na ovim prostorima u 19. i 20. veku, ponajviše zahvaljujući čuvenoj nemačkoj porodici Mozer, jednoj od najbogatijih i najuticajnijih porodica u Zemunu u to vreme.

U proleće 1905. godine čitav svet se okupio na otvaranju Svetske izložbe u Liježu (Belgija). Belgija je želela da potvrdi status industrijske velesile, a ujedno da proslavi 75 godina nezavisnosti i 40 godina vladavine kralja Leopolda Drugog.

Kafane i gostionice u Beogradu su bile izuzetno važne za razvoj vinarstva u Srbiji u drugoj polovini 19. i na početku 20. veka. U drugoj polovini 19. veka je na teritoriji Beograda poslovalo više od 300 kafana, mehana i gostionica. Kafane su bile mesta društvenog života u gradu (kao što je to uostalom i danas slučaj). Stoga ne čudi da su se vina, pored potrošnje u domovima, u tim gostionicama i kafanama najviše i konzumirala.

Srbija je uspešno uhvatila korak sa svetom u vinarstvu u godinama nakon filoksere ponajviše zahvaljujući aktivnostima tadašnjih vlasti i brojnim stručnjacima koji su donosili u Srbiju savremena znanja iz zemalja sa razvijenom vinskom tradicijom.

Prilikom izgradnje hidrocentrale Đerdap trajno je nestalo i mesto koje je po mnogo čemu bilo jedinstveno na Balkanu. To mestočetiri kilometra nizvodno od Tekije ostalo je zapamćeno kao Ada Kale, usko ostrvo usred Dunava koje je potopljeno 1970. godine podizanjem nivoa vode.